جگرم داشت آتش می گرفت قلبم از ته کنده می شد مغزم سوت می کشید از تمام وجود داشتم زجر می کشیدم وقتی می دیدم عده ای مدعی اینجور آدم کشی را دوست دارند بعد از دیدن این صحنه ها تمام شب را در عذاب بودم اما انگار ما هم مقصریم که انگار به یک غم یک شبه بسنده می کنیم جمله ای از رهبری مغزم را به تکاپو واداشت

"هر جای دنیا که هستسد آنجا را مرکز دنیا بدانید و از تلاش نا امید نشوید"

اما از ناتوانی خودم خجالت می کشیدم ونمی دانستم چه کار کنم.همه این اتفاقات بعد از دیدن جنایات تروریستی در سوریه اتفاق افتاد

چیزی جز دعای فرج به ذهنم نرسید همه اون دوستانی که تعجیل در فرج منجی عالم بشریت را دوست دارند یک صلوات هدیه کنند.

من که جرات نکردم تصاویر رو بگذارم خودتون می تونید تو آدرس زیر اونو ببینید..

http://www.abna.ir/data.asp?lang=1&id=462549